Piše: Ljilja Lukić
Učestvovalo je više od 3.000 trkača i djece, za koje je tokom trajanja trke, unutar Arene održan Atletski izazov za mališane, na kome su najmlađi mogli da nauče osnove “kraljice sportova” u druženju sa Ivanom Španović.
Start trka na 5 i 10 km bio je ispred Štark Arene, a cilj u samoj Areni.
Miloš Krstić iz Leposavića i Miloš Segedi iz Inđije pobjednici su trka na 5km i 10 kilometara, a u ženskoj konkurenciji najbrže su bile Teodora Simović iz Novog Pazara na 10km i Nataša Ćulafić iz Partizana na 5km.
Iako je novembar, trčalo se po, ne baš vrelom, ali toplom novobeogradskom asfaltu. Staza je bila najavljena kao ravna i brza, ali su zamjerke onih koji su planirali biti brzi, bile na nagle zaokrete kojih je bilo nekoliko.
Sam finiš u Štark Areni je bio vrlo atraktivan, do sada neviđen kod nas na trkama, ali i to neviđen bi se moglo dvojako protumačiti, obzirom da je pri ulasku u mračnu dvoranu sa light show osvjetljenjem bilo poprilično teško vidjeti kud se trči i gdje je tačno finiš, ali dobre atmosfere, muzike i navijanja nije nedostajalo.
Ulaziti u detalje, i davati pojedinačno ocjene za organizaciju trke bi potrajalo. Generalno lijep događaj, koji će vjerovatno, ukoliko im je stalo do dobre reputacije u narednom izdanju popraviti sve ono što im je zamjereno, a zamjerki je bilo, naročito po društvenim mrežama – od cijene i sadržaja startnog paketa do majice, koja je najavljena kao majica atletičara srbijanske reprezentacije.
Dobra stvar koju su organizatori uradili na samom početku jeste uključivanje Vladimira Seleca, organizatora Banjalučkog polumaratona, trke koja je za vrlo kratko vrijeme stekla reputaciju jedne od najboljih u regionu.
– Obzirom da je ovo prva trka, nova organizacija i novi ljudi koji nikad prije nisu radili zajedno, mislim da je veliki uspjeh. Nikad nije lako organizovati ovakve stvari, posebno ovoliko velike događaje kada imamo i veliku odgovornost jer iza nas stoji velika organizacija – Atletski savez Srbije. Uvijek to malo otežava stvari i pravi ih komplikovanijim. Imali smo zavidan broj učesnika, preko 2.000, tako da je ovo jedna od trka sa najvećim brojem učesnika u zadnjih nekoliko godina u Beogradu, rekao je Selec za Moje trčanje.
Pitali smo ga i da prokomentariše sve ono što se pisalo ovih dana po društvenim mrežama, vezano za majice i visinu kotizacije:
– Moje lično mišljenje je da naša komunikacija u tom smislu nije bila dovoljno precizna ili je bila možda malo pretjerana. Mislim da su majice odlične obzirom na cijenu paketa koji je bio puno jeftiniji na početku, a oni koji su se prijavljivali pred trku… onda je to mnogo skuplje. A kvalitet majica se ne dovodi u pitanje, ipak se radi o svjetski poznatoj firmi.
Što se tiče ostalih detalja, bitnih kod trke, preuzimanje paketa, ostavljanja stvari i njihovo preuzimanje nakon trke, išlo je bez velikih zastoja, volonteri su odradili svoj posao dobro, obzirom na veliki broj učesnika. Okrepe nakon trke nije bilo, iako je bila očekivana.
Oni najmlađi su u nedjelju najvjerovatnije i najviše uživali u druženju sa Ivanom Španović. Ostali učesnici su podijeljeni, nekima su očekivanja ispunjena, a neki su nastavili za zamjerkama na društvenim mrežama.
Pred organizatorima je veliki zadatak ukoliko žele da dostignu, ili čak i premaše ovaj broj učesnika na narednim događajima.