Kod ove povrede dolazi do naglog istezanja veze skočnog zgloba tokom forsiranog istezanja zgloba kada je stopalo rotirano ka unutra (intenzivna i forsirana inverzije stopala).
Uganuće i istezanje zgloba u suprotnom pravcu pri intenzivnoj everziji zgloba je mnogo rijeđe i neučestalo, ali je svakako moguće.
Skočni zglob (articulatio talocruralis) predstavlja spoj između distalnog dijela kostiju potkoljenice i tijela skočne kosti (talus). Podršku i stabilnost zglobnoj čahuri daju njeni ligamenti i to: unutrašnja veza talokruralnog zgloba (lig. Daltoideum) koja se sastoji od 4 dijela: pars tibionavicularis, pars tibiocalcanearis, pars tibiotalaris anterior i pars tibiotalaris posterio, te spoljašnja veza talokruralnog zgloba koju čine: lig. calcaneofibulare, lig. talofibulare anterius, lig. talofibulare posterior.
Stepen povrede ovisi od otoka, pojave hematoma, intenziteta boli i ograničenosti pokreta. Na osnovu dodira ili palpacije bolnog područja može se jednostavno utvrditi koji je ligament povrijeđen, a mogu se i primjenjivati karakteristični testovi. Stepen povrede gradiramo u tri stepena počevši od blagog istegnuća, umjerenog istegnuća sa parcijalnim prekidima vlakana ligamenta i totalna ruptura ili prekid kontinuiteta ligamenta. U pojedinim slučajevima neophodno je i raditi rendgen snimak u dijagnostičkom postupku.
U akutnoj fazi povrede neophodno se pridržavati principa koji smo već prethodno opisivali RICE i primjenjivati laganu drenažu otoka koja se postiže laganim pomjeranjem otoka u smjeru krvotoka. U drugoj fazi oporavka neophodno je provoditi analgetske fizikalne procedure, primjenu adekvatne kineziterapije koja uključuje lagane vježbe propriocepcije. Kod profesionalnih sportista neophodno je izbjegavati dugotrajne imobilizacije koje slabe zglobne strukture. Lagano bandažiranje zgloba uz primjenu različitih krema može biti iznimno korisno. Kao prevencija ponovne povrede koristi se u početnim fazama funkcionalna bandaža i procedure jačanja okolnih struktura zgloba. Preporučena je i primjena kinezitapeinga u procesu liječenja i oporavka. Oporavak ovisno od stepena povrede može trajati od 5 dana pa čak i do dva mjeseca.
Napominjem, svaki organizam je indivualno karakterističan i neophodno je prilagoditi pristup pacijentu na osnovu njegovih fizičkih karakteristika i shodno tome i osmisliti individualno prilagođen program rehabilitacije.
Vaši komentari
