Piše: Ersan Bijedić
Sigurno da nemamo po pola miliona maratonskih finišera godišnje na ovoj dionici poput Amerikanaca, ali broj trkača evidentno raste.
Količina treninga potrebnog za trčanje maratona je međutim drukčija od onog na što su navikli finišeri na kraćim trkama, zahtijeva puno više truda, posvećenosti provedbi programa i posebno volje, a da bi onda trkač na start došao dovoljno spreman, te bez povreda ispunio zacrtani cilj. Neke od čestih grešaka koje trkači rade u pripremi za maraton su nepoštovanje treninga dužine, ubrzani trening program i takmičenje na prazan stomak.
1. Nepoštovanje treninga dužine
Iz ličnog iskustva, a i na osnovu onoga što vidim prateći druge trkače početnike, znam da je ubjedljivo najvažnija greška koju prave činjenica da ne rade dovoljno specifičnih treninga za maraton. Najvažniji trening za maraton je dužina i vrhunski maratonci jednom sedmično, ili dvosedmično, trče ovaj trening. Što više dužinskih treninga preko 30km znače bezbolniji i brži maraton. Koliko je ko fizički i psihički spreman na takav trening je drugo pitanje, ali sigurno je da bez dužina nije moguće doći do željenog rezultata u maratonu.
2. Ubrzani trening program
Rekreativci uglavnom ne prolaze volumen treninga potreban za dobru pripremu maratona. To se ne odnosi samo na sedmičnu kilometražu (često dosta manju od dvije maratonske dužine) nego i na program koji često počinju kasno, otprilike dva mjeseca prije trke. Svi programi koje možete pronaći i na internetu obično su predviđeni kao 16-sedmični ili 20-sedmični trening programi za maraton. Ako je trkač već spreman za dužine veće od polumaratonske, onda je vjerovatno dovoljan i program od 10 – 12 sedmica. Maraton obično zaslužuje veće poštovanje od onoga koje mu pružamo kroz neadekvatnu pripremu. Sad je vrijeme za početak pripreme proljetnog maratona!
3. Takmičenje na prazan stomak
Smatra se da ljudsko tijelo može uskladištiti dovoljno energije samo za trčanje oko 30 – 32 kilometra. Nakon glikogenskih rezervi tijelo traži energiju iz drugih izvora (kao masti) i trkač tad usporava (posebno ako kroz dužine nije naučio tijelo da se adaptira na korištenje drugih izvora). Zato je jako bitno ne podcijeniti važnost punjenja ugljikohidratima par dana prije trke, a onda i nadopunjavanje sa okrjepnih stanica tokom trke. Uzimanje vode i hrane tokom trke zna biti nezgodno, tako da je i ovo jedna od stvari koje trkač treba vježbati na treningu, prvo da se tijelo prilagodi procesima probave hrane tokom trčanja, a onda i zbog same automatizacije ovog postupka u trku.
Vaši komentari
